- Ayrıntılar
- Hüseyin Canerik tarafından yazıldı.
Köyde ekilebilir alanların çoğu ormandan kazanılmıştı. Meşe ormanından kazanılan tarlalara buğday, arpa, fiğ ekilirdi. O tarihte tapu kayıtlarının sağlıklı tutulduğu söylenemezdi. Bazı alanların sınırları dere, çay, ağaç, tümsek vb. varlıklar esas alınarak kayıt altına alınırdı. Tarla sınırlarını meşe, armut, söğüt, kavak ve alıç ağaçları oluşturuyordu. Bazı sınırlar, ‘kurç’ adı verilen, üst üste yığılmış taşlarla belirlenirdi. Gücü yeten, sınırı kendi lehine değiştirirdi. Babadan kalma tarlalar erkek çocuklar arasında bölüştürülürdü. O yıllarda kızlara mirastan pay verilmezdi. Kızlar evlendirildikten sonra yılda bir kez ziyaret edilir, hediyeler verilirdi. Hediyeler, baba evinden ayrılan kızlara mirastan bir tür pay vermek demekti.
Ormanlık bir yamacın eteğindeki Çimenli köyü, yaklaşık otuz haneliydi. Köyün çevresi meşe ormanıyla kaplıydı. Yükseğe doğru çıkıldıkça bitki örtüsü zayıflıyor, meşe, yerini ardıca bırakıyordu. Kavak, çınar, ayı elması vd. ağaçlar, meşe ormanına zenginlik katıyordu. Ormandaki zengin bitki varlığı, sonbaharda rengârenk yapraklarıyla mutluluk saçıyordu. Köyde, ilkokul dışındaki yapıların tamamı toprak damlıydı. Tek ya da iki katlı toprak damlı evler âdeta iç içe geçmişti. Bazı evler uzun kavak ağaçlarından görünmüyordu. Birçoğu bitişik evlerden iki katlı olanların alt katı ahır olarak kullanılıyordu.
- Ayrıntılar
- Hüseyin Canerik tarafından yazıldı.
Ali Kamil Düz, Tercan Kökpınar Ortaokulu 7.sınıf öğrencisiydi. Henüz 12 yaşındaydı. Tercan Esenevler köyünün gelecek vaat eden Altın Çocuğu’ydu. Babası İmam Düz, zorluklara göğüs gererek büyümüştü. Annesi Adalet Hanım ve babası İmam Bey, Esenevler’de çiftçilik yaparak yaşamını sürdürüyordu.
Zorluklar içinde büyüyen anne ve baba, Ali Kamil’in başarısı için hiçbir fedakârlıktan kaçınmadı. Ali Kamil, anne ve babasının beklentisini boşa çıkarmamak için büyük çaba gösterdi. Akademik ve sosyal başarısı, köylüleri ile ailesinin ona duyduğu güveni haklı çıkardı.
1 Aralık Çarşamba günü sabah kahvaltısından sonra, saat 07.30’da, servis minibüsüne bindi. Minibüs sürücüsü, çevre köylerden diğer öğrencileri de topladı. Komşu Gökpınar köyündeki Kökpınar Ortaokuluna sorunsuz ulaştılar.
- Ayrıntılar
- Hüseyin Canerik tarafından yazıldı.
Nazımiye Oğullar (Hılves/Xılves) köyü, Pülümür’e 27, Pülümür Kırmızıköprü’ye yaklaşık 9 km uzaklıkta. Köyün Nazımiye’ye uzaklığı ise 29 km. Oğullar, Nazımiye’ye oldukça uzak. Kırmızköprü, Oğullar köylüsünün uğrak yeri. Köy sakinlerinin alışveriş ve eğitim için genelde Kırmızıköprü’yü tercih ettikleri görülüyor. Bu durumun, Kırmızıköprü’nün Erzincan-Tunceli kara yolunun kıyısında yer almasının yarattığı elverişli ulaşım olanaklarından kaynaklandığı düşünülebilir.
Pülümür Vadisi’nin doğu yakasında yer alan köy aynı zamanda Pülümür Çayı’na komşu. Oğullar, zamanında Dereova bucağına bağlı 12 köyden nüfusu en az olanı. Pülümür Vadisi’nin doğu yakasındaki köy, zamanında Dereova bucağına bağlı Ayranlı, Beytaşı, Büyükyurt (Hakıs), Doğancık (Cave), Doğantaş, Dokuzkaya (Markasor), Eğribelen (Koeser), Ramazan, Sarıyayla (Civrak), Yayıkağıl (Kımsor) ve Yaylacık köyleri içinde nüfusu en az olan yerleşim birimi olarak nüfus kayıtlarına girmiş.