Ben bir köy çocuğuyum

Bakmayın şehirde olduğuma

Ütülü elbiseme, boyalı iskarpinime

Köyümün izleri var hâlâ

Toprak kokan ellerimde

Hiç unutur muyum köyümü

Köyde geçen günlerimi

Az mı çalıştım bağında bahçesinde

Çift sürdüm, çapa yaptım tarlasında.

Ekin biçtim, saban tuttum

Bu nasırlı ellerimle

Hayvan otlattım yaylasında yazında

Yalınayak gezdim bayırında düzünde

Gün geçmezdi diken batmadık

O küçücük ayaklarıma

Her gün özlemini duyuyorum

Köyümün, ta derinden

Parlarken gözlerimin önünde

Şehrin yüksek kaldırım asfalt yolları

Kat kat apartmanları, köşkleri villaları

Aklıma düşüyor köyümün

O birbirine benzeyen kardeş evler

Yazın tozlu, kışın çamurlu yolları

Hele yaz yağmurundan sonra

Burcu burcu kokan toprakları

Veremiyor o kokuyu bana

Şehrin ne bahçeleri  ne parkları

Yazın yemyeşil  cennetin bir parçası ovası

Buz gibi suyu şırıl şırıl akan deresi

Hele baharda mis gibi çiçek kokan havası

Dahası var arkadaş, dahası

Ya o gözleri ışıl ışıl parlayan

Anlayana bizim de elimizden tutun

Bizi  de okutun diyen çocukları

İşte arkadaş

İster kenarında olayım şehrin, ister göbeğinde

Ben bir köy çocuğum

Bakmayın şehirde olduğuma

Ütülü elbiseme, boyalı iskarpinime

Köyümün izleri var hâlâ toprak kokan ellerimde

Muharrem  Açıl

Bu şiir, Miray Baskın tarafından elektronik ortama kaydedilmiştir.