Kocaeli Körfez Ormanı, doğal bitki örtüsü  ve hayvan varlığının adım adım yok edildiği  alanlarımızdan.   Orman, yaklaşık 15 yıldır  akıl almaz bir kıyımla karşı karşıya. İşe, çoğu gereksiz, orman içi yolların yaygınlaştırılmasıyla başlandı. 

Orman, ‘ulaşım kolaylığı’ndan dolayı,  kötülük peşinde koşanların ayakları altına serildi.

Ağadere’ye  can veren  kaynak, taş ocağıyla ölüme terk edildi.  Güzelim vadi, taş ocağı ve  inşaat atıklarıyla  çöplüğe çevrildi.  

Kocayemiş, pırnal, meşe vb.  doğal bitki örtüsü söküldü, yerine  çam fidanları dikildi!  Doğal bitki örtüsünü niçin söküyorsunuz, millî kaynakları  ormansız alanlar için değerlendirin,  diyen çıkmadı.

Etkili  yerel yayınlarıyla övünülen kentin dili tutulmuştu.   

Birkaç kuruşa ‘av tezkeresi’ne sahip olanlar, ormanda yaban hayvanı bırakmadı.  

Orman, doğal bitki varlığı tahrip edilmiş, dip bitkilerine yaşama şansı tanımayan çamlarla bir tür işgale uğramış durumda. Derince ve Körfez’de dinmek bilmeyen yapılaşma, ormana doğru yayılıyor.

Bülent Duman, 36 yaşında bir doğasever. Onunla, serin bir ilkbahar günü, çok sevdiği ormanda  karşılaşıyoruz.  Ormanda, kötülüklerden korunma şansı bulabilmiş canlılar için elleriyle ‘havuz’ yapıyor.  Mart soğuğunda, elleri çamur içinde, ama aldırış etmiyor.

Oluşacak su birikintisinin en azından bir canlıya hayat vermesini umut ediyor.

Bülent,  sporla yakından ilgileniyor. Kocaeli Körfez Ormanlarının her metrekaresinde onun ayak izlerine rastlamak mümkün. İşten güçten fırsat buldukça ormana koşuyor. Günün yorgunluğunu ormanda atıyor. ‘Akşamcı’lardan arta kalan çöpleri topluyor, yaklaşık 2 km uzaklıktaki konteynerlere atıyor.

O,  aynı zamanda bir motosiklet tutkunu. Motosikletini uygun bir yerde park ettikten sonra ormana karışıyor. Yıllarını geçirdiği ormanda özellikle son yıllarda yaşanan   değişikliklere dikkat çekiyor. Bir zamanlar sıklıkla karşılaştığı tavşan ya da ceylanlara artık rastlamadığını belirtiyor.

Yaban hayvanlara yaşamanın haram edildiği  ormanda, Bülent’i, işiyle baş başa bırakıyoruz.   Kötülüklerin kol gezdiği bir dünyada,  tırnaklarıyla iyilik yaratanların varlığıyla yaşama tutunuyoruz.   

(Körfez, 21 Mart 2024)