Çorum’da halka seslenen İYİ Parti Genel Başkanı ve Cumhurbaşkanı adayı Sayın Meral Akşener, Kayseri mitingine az yer veren TRT’yi satarak parasını halka vereceğini açıkladı:

“Dün Kayseri yıkıldı, orada TRT beni tam 38 saniye gösterdi. TRT’yi satacağım parasını size vereceğim” (Yeniçağ, 26.05.2018).

Sen misin mitinge az yer veren!

Memleket TRT’de farklı bir yüz görmek, farklı bir ses duymak istiyor.

TRT istemiyor!

TRT değişime kapalı. Kamu  iletişim kanalının izleyicilere ‘pes’ dedirten tutuculuğu, Meral Hanım’ı çileden  çıkarıyor ve köklü bir çözüme mecbur bırakıyor:

Sa-tı-yo-rum…

Sattım!

‘Züğürt Ağa‘nın satılığa çıkardığı Haraptar köyü gibi.

Senaryosunu Yavuz Turgul‘un yazdığı, Nesli Çölgeçen’ın yönettiği filmde, Güneydoğu Anadolu’da bir toprak ağası, kente göç eden  ‘maraba’larından dolayı köyü satışa sunar. Başrolünü Şener Şen‘in oynadığı  ‘Züğürt Ağa’, bir anlamda, dış borç batağına sürüklenmiş günümüz Türkiye’sini özetlemektedir.

Ülkenin öz varlıklarını satarak günü kurtarma düşüncesi,  uluslararası merkezlerin en iddialı adaylarının çözümsüzlüklerini ortaya koymaktadır. 

Satmak!

Peki başka bir çözüm yok mu?

Sözgelimi TRT’nin ıslahı.. Kurum, iyileştirilemez mi? Kurumun, ‘taşeron’ sistemi tarafından sağılmasına son verilebilir örneğin.  TRT’yi ‘adam’ etmek, Türkiye’nin bağımsızlığına, egemenliğine, toprak bütünlüğüne, Atatürk ilke ve devrimlerine, cumhuriyete hizmet eden bir  kurum hâline getirmek çok mu zor?

TRT Satılabilir mi?

TRT, Kayseri mitingine toplam 38 saniye ayırıyor. Sayın Akşener de öfkelenerek kurumu satmaya karar veriyor! Herhangi bir kamu kurumu, örneğin köklü bir devlet üniversitesi, Bayan Akşener’e kapısını kapadığında ne olacak? Seçildiğinde üniversiteyi satıp, parasını halka mı dağıtacak? Kendisine ilgi göstermeyen doktor, torunlarına kayıtsız kalan öğretmen, kural ihlaline ceza kesen polis memurunun akıbetini de ister istemez merak ediyor insan.  Devlet adamlarının sorunlara çözüm üretme yeteneğinden anlaşılması gereken bu mu olmalı?  Bir anlık öfkeyle,  üzerinde düşünülmeden ifade edildiği sanılan  satış düşüncesinin parti programına dayandırıldığı anlaşılıyor. Çünkü  İYİ Parti Programı özelleştirmelerin devam edeceğini müjdeliyor:

“Özelleştirme uygulamalarında blok satış yöntemine son verilerek, sermayenin tabana yayılması amaçlanacaktır.”  (s. 51).

İktidar değişse bile satmaya devam!

Öncekilerden tek farkı, ‘toptan’ değil, perakende satış!

Partinin en büyük şanssızlığı, kendilerine satılacak bir kurum bırakılmamasıdır. Neyi satacaklar?  Türk-Telekom, PETKİM, TÜPRAŞ, Et ve Balık Kurumu, Süt Endüstrisi Kurumu, Şeker Fabrikaları,  Sümerbank ve  Limanların yerinde yeller esiyor! Stratejik kuruluşlarımızı satanlar, ‘evlat’larına satacak bir şey bırakmamışlardır. Hazin bir tablo… TRT’yi satma hevesinin ardında bu gerçeğin yattığını hemen herkes biliyor. Satmak için gelecekler, ama satılacak bir şey bulamayacaklar. Onlardan önce sofraya kurulanlar, tabakları silip süpürmüş! Sofradan geriye yağlı peçeteler kalmış. Ellerini çabuk tutup zamanında başa gelmemiş olmaları, onlar adına üzüntü vericidir. İYİ Parti’nin vitrininde acaba hangi devlet kurumu pazarlanacak diye kafa yoranlar, Çorum mitinginden sonra rahatlamış olmalı.

TRT satılacak!

Parası da dağıtılacak!

Akşener, TRT’nin satışından elde edilecek ‘gelir’i dağıtacak. Peki kime dağıtacak? Konuşma, Çorum mitinginde yapıldığına göre, Çorumlulara dağıtılacak. Söz konusu paranın bütün Çorumlulara mı, yoksa sadece mitinge katılanlara mı dağıtılacağı da belirsiz. Çorum mitingine katılanlara dağıtıldığında, Kayseri mitingine katılanlara haksızlık yapılmış olacak.  TRT’yi satma düşüncesi, Kayseri mitingine yer verilmemesinden kaynaklandığına göre, kent sakinlerini o paradan mahrum bırakmak haksızlık olur. Çorum ve Kayseri’ye para verildiğinde, diğer kentlerimizin suskun kalmayacağı tahmin edilebilir. Para 80 milyon kişiye dağıtılacak olursa, kişi başına ekmek arası tavuk döner ve bir bardak ekşi ayran düşer.

Akşener’in ‘satış’ sonrası için vaat ettiği para her koşulda sorun yaratacak. TRT ganimetinin, seçim ‘gaza’sına katılmayanlara verilme olasılığının bile haklı bazı tepkileri tetiklemesi bekleniyor. Paranın kime, nasıl, niçin, ne kadar verileceğine ilişkin tartışmaların uzun bir süre daha gündemdeki yerini koruyacağı öngörülüyor. Dağıtımın hukuki açıdan da sorun yaratacağı söylenebilir.  Bu sorunun, partinin ekonomi kurmayları ve hukukçularının meşakkatli çabaları dışında çözüme kavuşturulamayacağı görülüyor.

TRT Niçin Satılıyor? 

Cumhurbaşkanı adayının, ülkede satılacak bir şey kalmayınca, TRT’yi gözden çıkardığı ifade ediliyor.Bu durumda, TRT  ‘blok’ (bütün) hâlinde değil, parça parça satılacak, Sözgelimi TRT’nin arşivi parayı basan şımarık bir İngiliz’e, bazı arsaları sonradan görme emlak komisyoncularına, stüdyoları da dolar ve borsa vurguncularına verilebilecektir.  

Konuşmanın, 14 şeker fabrikasının satışının gündemde olduğu bir dönemde yapılması da dikkat çekici. Sayın Akşener, özelleştirme mimarlarının aklına gelmeyen bu ‘satış’ düşüncesiyle dikkatleri üzerinde toplamayı başarmıştır. Özelleştirme tutkunlarının, TRT’nin satışını bugüne kadar akla getirmemiş olmaları, Özelleştirme İdaresi Başkanlığı açısından büyük bir talihsizliktir.

‘Satış’, dinamik bir lider için inanılması güç bir yaratıcılık örneğidir.  

Mezarlıklar Ne Güne Duruyor?

Tabakta eksilen zeytin ve peynire takviye gerekir.  Sokak sofralarında ve beş yıldızlı otellerde ‘muhtaç’lara ikram edilen kaynakları zenginleştirmenin bir yolu da mezarlıkların özelleştirilmesi ya da ‘taşeron’ eliyle işletilmesidir. Yepyeni, akla gelmeyen bir kaynak! Uygulamanın mucitleri, devlete, hesapta olmayan kaynak yaratma çabasından dolayı halkın teveccühünü de kazanma fırsatına kavuşmuş olacaklardır. Her faninin  başını son kez sokacağı mezara yapılacak ödemelerin sigorta kapsamına alınması sosyal devlet olmanın gereğidir. Bu dünyada başını sokacak bir ev için canını veren insanların öteki dünyada huzur içinde olmalarını  sağlayacak birkaç metrekarelik toprağa duydukları ihtiyaç, istikbali parlak komisyonculara yeni iş alanları açmak amacıyla değerlendirilebilir.

Mezarlıkların özelleştirilmesi düşüncesine, seçim bildirgelerinde yer verilebilir. Defin işlemlerinin piyasa koşullarında gerçekleştirilmesi,  para kazanmanın yanı sıra, verimli bir özel sektör faaliyeti olarak   da kayıtlara girecektir.

TRT’yi ‘Satmak’, Türkiye’yi Satmaktır

TRT, Türkiye demektir. Sayın Akşener dâhil, hiç kimsenin gücü TRT’yi satmaya yetmeyecektir. 1 Mayıs 1964’te kurulan ve kamu yayıncılığı yapan TRT, ülkemiz folklorunun en büyük belleğidir. TRT, Türkiye’nin sanat, spor, siyaset, eğlence, üretim, toplumsal mücadeleler arşividir. TRT’yi satmak, işte bu değerleri pazarlamaktır.  Türkiye’nin en az yüzyıllık acıları, sevinçleri ve   coşkularına ev sahipliği yapması, kuruma paha biçilmez bir değer kazandırmıştır. İstanbul (1927) ve Ankara Radyosu (1928) ile başlayan kamu yayıncılığını çatısı altında toplayan kurumun özerkliğini sağlamak, günümüz siyasetçilerinin öncelikli görevlerinden biri olmalıdır. TRT’yi satmak, Kocaeli’nde pişmaniye satmaya benzemez! TRT, folklorik anlamda, ülkenin ‘kozmik’ odasıdır. Kozmik odayı üç kuruşa pazarlamaya çalışanlar karşılarında Muzaffer Sarısözen’i, Ahmet Adnan Saygun’u,  Ulvi Cemal Erkin’i, Cemal Reşit Rey‘i, Hasan Ferid Alnar’ı,  Necil Kazım Akses’i, Ferit Tüzün’ü, Müzeyyen Senar’ı, Semiha Berksoy’u, Münir Nurettin Selçuk‘u, Safiye Ayla‘yı,  Ziya Taşkent‘i, Saadettin Kaynak‘ı,  Aşık Veysel’i, Zaralı Halil’i, Muharrem Ertaş‘ı,  Ruhi Su’yu, Neriman Altındağ Tüfekçi’yi, Nida Tüfekçi’yi, Mahzuni Şerif’i, Arif Sağ‘ı bulacaklardır.

Ali Ekber Çiçek, ‘Haydar’ıyla karşılarına dikilecek, Aşık İhsani  sazını havaya kaldırarak onlara meydan okuyacaktır:

Taban uyanıyor!

TRT’yi satmak, pazarda kiraz satmaya da benzemez!

Türkiye, TRT’ye kalkan olur!

Zonguldaklı maden işçileri, Egeli çiftçiler,  Karadenizli fındık ve çay üreticileri, fabrikalardan sokağa akan işçi seli, öğrenciler, öğretmenler, hemşireler,  doktorlar,  zanaatkârlar, namuslu aydınlar, sanayiciler ve esnaf… Ülkede nefes alan bütün insanlar… Türkiye, TRT’yi sahiplenmek için sipere yatacaktır.

Canı sıkılan, ona buna ‘satış’ sözü veren hiç kimse, bundan böyle ülkenin öz varlıklarını dilediği gibi pazarlama hakkına sahip olamayacaktır. ‘Satış elemanlığı’, ülkemizin geleceğinde yeri olmayan mesleklerden biri olmaya mahkûmdur. Türkiye’nin ufkunda ‘satış elemanları’ kesinlikle olmayacaktır.

‘Kibar Feyzo’nun ‘Maho Ağa’sı Şener Şen, köylüleri, en basit taleplerden dolayı  ‘satış’la  tehdit eder:

-Beni kızdırmayın, köyü satarım, ha!

TRT’ciler, aman dikkat, ‘satış’a gelmeyin!

(Dilovası, 28 Mayıs 2018)

Kaynakça:

http://www.yenicaggazetesi.com.tr/aksener-trtyi-satacagim-parasini-size-verecegim-193570h.htm  Erişim: 27.05.2018.

 http://iyiparti.org.tr/Assets/pdf/iyi_parti_programi.pdf  Erişim: 27.05.2018.

http://www.trt.net.tr/Kurumsal/Tarihce.aspx  Erişim: 27.05.2018.