Harman zamanıydı.   Ekinler biçilmiş, patozlardan  yayılan   saman tozu tarlaların üzerine yağmıştı. Erzincan Buğday Meydanı, traktör kasalarında taşınan çuvallar dolusu karakılçık  buğdayıyla şenlenmişti. Meydanın beton zeminine yayılan buğday, kuru kayısı, kuru fasulye, nohut, dut kurusu, elma kurusu vb. ürünler alıcı bekliyordu.

Verimli Erzincan Ovası’nda yetişen ürünler, çevre illerden de alıcı buluyordu. Pülümür, Ovacık Kelkit, Şiran, Yedisu  vd. ilçelerden kente gelen köylüler, kış hazırlıkları için  Buğday Meydanı’nın yolunu tutuyordu.

Pülümür köylerinde hayvancılık yapan ailelerin birçoğu, saman ihtiyacını Erzincan’dan karşılıyordu. Erzincan Mollaköy, Değirmenköy, Yalınca, Yamaçlı köyleri, Pülümür’ün saman ihtiyacı için başvurulan kaynaklardan bazılarıydı.

Pülümür Akdik köyünde yaşayan Dalkılıç ailesinin, Erzincan Yamaçlı’da (Sırnas)  tarım arazileri vardı. Aile, Yamaçlı’dan  saman  getirmek için harekete geçmişti. Dalkılıç’ların, Erzincan’da oturan  yakını Kekil Şirin (1926-2020),  bu iş için bir  kamyon sahibiyle  anlaşmıştı. 

Açık mavi renkli Austin’in sahibi, Erzincan Çağlayanlı Mustafa Ceylan’dı.

Kasası,  kenarlarına geçirilen tahtalarla yükseltilen  kamyon, harman yerine çekilmişti. Yabayla  saman dolduran işçiler ortalığı toza   boğuyordu.  Yükleme işi tamamlanmış,  gündelikler ödenmişti.

Şoför mahallinde iki kişi oturuyordu. Bunlardan biri sürücü Mustafa Ceylan, diğeri ise  Kekil Şirin’di. Şirin, 52  yaşındaydı. Kamyonun rotası, Pülümür Kırmızıköprü Akdik köyüydü. Pülümür-Tunceli kara yolu stabilizeydi.

Soğuk asfalt çalışmaları henüz tamamlanmamıştı.

Yoldan geçen araçlar, geride toz bulutu bırakıyordu. 

Mutu yol ayrımına kadar rahat yol alan kamyon, Pülümür Geçidi’ne tırmanırken zorlanıyordu. Saman yüklü kamyonun sürücüsüyle yanındaki yolcu, Rıza Gül’ün (Sakallı Dede) Mutu’da yol kenarındaki kahvehanesinde soluklandı.  

Kamyon, ağır ağır yol alıyordu. Balata kokusuna duyarlı sürücü, bin  900 rakımlı Pülümür Geçidi’ne ulaştıklarında  derin bir nefes aldı.  Yolun geriye kalan bölümü,   daha rahattı.

Kamyon,  Kırmızıköprü’de  çay molası verildikten sonra yaklaşık 4 km uzaklıktaki  Akdik yoluna saptı.  

Hava sıcaktı. Pencereden içeriye dolan rüzgâr ferahlatıcıydı.

Mavi Austin, Mezra Sürek’i geride bıraktıktan  sonra Akdik’e ulaştı. Saman, eve yakın mesafedeki harman yerine boşaltıldı.    Samanlık, evin alt katındaydı.  Sırtta taşınan saman,  evin koridor tabanında  açılan pencereden (kulva) samanlığa boşaltıldı.

Mustafa Ceylan ve  Kekil Şirin,  sofraya oturduktan  sonra yeniden yola düştü.  Mustafa Dalkılıç ve  13 yaşındaki yeğeni Hüseyin Dalkılıç,  Mavi Austin’in yeni yolcularıydı.

Amca ve yeğen, Erzincan yolcusuydu.

Mavi Austin, kısa süre içinde Kırmızıköprü’deydi.

Sürücü, kamyonu köprüye yakın bir yerde yol kenarına çekti. Mustafa ve Kekil, kısa süreliğine çarşıya uğradı. Hüseyin, şoför mahallinde amcasını bekliyordu.

Kamyonun el freni çekilmemişti.

Sürücü  kamyondan inmiş, Kızılkayalar’ı seyre dalmıştı. İşte ne olduysa o sırada oldu. Freni çekilmeyen kamyon kendiliğinden harekete geçmiş, köprüden Pülümür Çayı’na uçmuştu.

Kamyonda tek başına oturan Hüseyin’in  bacağı kapıya sıkışmıştı.

Kırmızıköprü bir anda hareketlendi. Ali Yıldız’ın bakkalındaki müşteriler, üst kattaki kahvehanenin  balkonunda  çay içen köylüler kaza yerine koştu. Kamyonun başında toplanan Kırmızıköprülüler, araçta sıkışan çocuğu kurtarmak için çaba gösteriyordu.

Devrilen kamyonda sıkışan çocuğu kurtarmaya ilk koşanlardan  biri  Hıdır   Pekin (1941-2021), diğeri de  22 yaşındaki öğretmen Musa Canpolat’tı.

Akdikli çocuk araçtan çıkarıldıktan sonra minibüsle Pülümür Sağlık Ocağına götürüldü.

Amca ve yeğenin, Mavi Austin’le Erzincan  serüveni, Kırmızıköprü’de sona ermişti.

Ordu Caddesinde bir kap döner yeme  umudu, suya düşmüştü.

Yol yorgunu Austin, Erzincan’da  bir süre dinlendikten sonra yeniden tozlu yollardaydı.

Tozu dumana katan kamyon, çocukluk düşlerinin kahramanıydı.

(Pülümür Kırmızıköprü, 29 Mayıs 2024)