Öğretmenliğin,  kadınlara  uygun mesleklerin başında geldiği düşünülüyordu.  Çalışma süreleri kısa,  yaz tatilleri uzundu.  Bir kadın için bundan daha uygun meslek olamazdı.

Bir annenin, kızını öğretmen olmaya zorlamasının nedeni bu olmalıydı:  

“Öğretmenliği tercih et!”

Sapanca’nın başarılı öğrencisi, cinsiyeti öne çıkaran tercihe tepkiliydi. Meslek seçiminde cinsiyetin belirleyici olmasına karşı tavır aldı. Üniversite tercihinde Eğitim Fakültelerine yer vermedi.

Mühendisliği seçti.

Anadolu Üniversitesi Kimya Mühendisliği bölümünden mezun oldu. Bir yıl mühendislik yaptı. 1996’da  pedagojik  formasyon aldı. Aynı yılın Aralık ayında Kocaeli Hereke’de göreve başladı.

Öğretmenliğe karşı direnç geliştirmiş, ama koşullar onu öğretmenliğe zorlamıştı.

Anne, haklı çıkmıştı!

Kimya alanında görevlendirilmeyi beklerken,  sınıf öğretmeni kadrosuna atanmıştı. Bu işi yapabilir miyim, diye kaygılanmıştı. Sınıf yönetimi, çocuk psikolojisi vb. konuları işleyen  kitaplara başvurdu.

İlk yıl 3. sınıfları okutmakla görevlendirildi. Lise ve üniversite  öğrencilerinin ‘korkulu rüyası’ integralle başa çıkan genç öğretmen,  ilkokul öğrencilerine problem çözümünü  nasıl  kavratacağı konusunda kara kara düşünmüştü. 

Matematiği bilmek yeterli değildi. Dersin kavratılması için özgün yöntem ve tekniklere gereksinim duyuluyordu. Mesleki yayınların sorunlara pratik çözüm üretemeyeceğinin bilincindeydi. Birden baş ucundaki kaynağı,  komşusunun 3. sınıfta okuyan kızını  hatırladı.  Ondan öğrenecekleri vardı.

Kapısını tereddütsüz çaldı.

Matematik öğretimi konusundaki ilk dersi çocuktan aldı.  

Meslekte  ilk sınavını başarıyla geçmişti.     

Hereke’den Derince Nene Hatun İlköğretim Okuluna atandığında, aralarında Öğretmen Okulu mezunu öğretmenlerin de olduğu deneyimli bir kadroyla çalışma olanağına kavuşmuştu. Okul, biri prefabrike,  iki ayrı binada hizmet sunuyordu. 1999 Marmara Depremi sonrası kurulan prefabrike binadaki arkadaşlarıyla uyum içinde çalıştı.

Alanında başarılı olmak,  mesleki haklar konusunda da  bilinçli olmaya bağlıydı.

Derince Nene Hatun İlköğretim Okulu, onun için bir tür ‘sendika okulu’ydu.

Başı dik yaşamanın, meslekte başarının ön koşulu olduğunu erken yaşta kavramıştı.  

Alan çalışmasına yönelik akıl ve bilim dışı müdahalelere, yasa-yönetmeliklere  aykırı uygulamalara boyun eğmedi!

Derince Necatibey İlköğretim Okulunda ders başı yaptığında,  deneyimli, alanında başarılı bir öğretmendi.

Para pul peşinde  koşmadı. Özel ders önerilerini kibarca geri çevirdi. Desteğe gereksinim duyan öğrencileri için okula erken geldi, geç ayrıldı.  Eğitimle paranın birlikte anılmasına karşı net tavır aldı.

Öğrencilerini para kaynağı olarak görmeyen bir kuşağın erdemleriyle donanmıştı.

Başlangıçta öğretmen olmak istememişti. Öğretmen olmayı düşünseydi tercihini Matematik ya da Edebiyattan yana yapacaktı.

Meslek yıllarını, öğrenerek ve öğreterek geçirdi.  Kitabı ve tebeşiri elinden düşürmedi.

İlkokul öğretmeni Hasan Çokal, ortaokul Türkçe Öğretmeni Vahap Esirkuş  ve  lise Matematik Öğretmeni  İsmail Ali Kılıç, en çok etkilendiği öğretmenlerden bazılarıydı.  

Öğrencilerine öğrenme tutkusu kazandırmak için özgün yöntemler geliştirdi. Düzenli olarak öğrencilerini müze, kütüphane, hayvanat bahçesi, doğa gezisine götürüyor. Her gezide farklı bir öğrenci velisi görev alıyor. Gezilerde aynı isimlerin sıklıkla yer almasının, bazı öğrencileri olumsuz yönde etkilediğini düşünüyor.  Öğretim yılı boyunca velilerin tamamına yakını bu tür etkinliklerde görev almış oluyor.  Böylece, hiçbir velinin ya da öğrencinin aklına, birilerinin ‘kayırıldığı’ düşüncesi gelmiyor.  

Tiyatro vb. sanatsal ekinliklere öğrencileriyle birlikte katılıyor.

Sınıf veli temsilcisi, üst üste iki yıl görev yapamıyor.

Sınıftaki tüm öğrenciler haftada bir kitap okuyor. Öğrencilerin okuma etkinliğine aileler de ortak oluyor. Anne ya da babalar, çocuklarının okuduğu kitaplarla ilgili bilgiyi öğretmenle paylaşıyor. Öğretmen, çocukların sunum yaptığı derse, uygun zamanda aileleri de davet ediyor. Evde birlikte okunan kitapla ilgili paylaşımlara olanak sağlıyor.

Derslikte  olanaklar ölçüsünde U oturma  planı uyguluyor. Öğrencilerin sıra  arkadaşı ve sırası  belli aralıklarla değişiyor. Dönüşümlü oturma düzeniyle, herkes ön sıradan arka sıraya kadar yer değiştiriyor.  Yıl sonuna kadar sınıfta yan yana oturmayan öğrenci kalmıyor. Bu oturma düzeniyle, öğrenciler ön, arka, cam ya da duvar kenarı vb.  hemen her konumda oturma olanağına kavuşuyor.

Sınıf başkanı seçilmeden önce sınıf listesine göre başkan ve başkan yardımcılığı görevi belirleniyor. Liste  tamamlandığında başkan ve yardımcılar yer değiştiriyor. Tüm öğrenciler başkan ve başkan yardımcılığı görevini yürüttükten sonra seçime gidiliyor. Sınıfta sandık kuruluyor. Başkan ve yardımcısı, gizli oy,  açık sayımla belirleniyor.  

Sınıf veli temsilcisi  üst üste görev yapamıyor, her yıl  değişiyor.

Okulda sağlıklı beslenmeye önem veriyor. Hazır ve sağlıksız besin maddelerinin tüketilmemesi için çaba  gösteriyor.  Daha çok evde hazırlanmış sağlıklı besinlere önem veriyor.

Yaklaşık 30 yıl önce öğretmen olmak istememişti. Şimdi meslekte 27. yılını geride bırakmaya hazırlanan başarılı, mesleğine âşık,  başı dik öğretmenlerimizden.

Yaptığı işten keyif alan, insanını ve  ülkesini seven Hülya Öğretmen,  öğrencilerine ve ülkesine adanmış yaşamıyla, kahrolası dünyadaki kötülüklere meydan okuyor.   

Hülya Demirpehlivan, yaşamını öğrencilerine adayan öğretmen geleneğini yaşatan çalışkan ve özverili bir isim  olarak gönüllerde  taht kuruyor.

Aklını, yüreğini, enerjisini güzellikler üretmek için değerlendiren öğretmenimiz, iyi ki varsınız!

(Körfez, 11 Mayıs 2024)