Ben bir köy çocuğuyum

 

Bakmayın şehirde olduğuma

 

Ütülü elbiseme, boyalı iskarpinime

 

Köyümün izleri var hâlâ

 

Toprak kokan ellerimde

 

Hiç unutur muyum köyümü

 

Köyde geçen günlerimi

 

 

 

Az mı çalıştım bağında bahçesinde

 

Çift sürdüm, çapa yaptım tarlasında.

 

Ekin biçtim, saban tuttum

 

Bu nasırlı ellerimle

 

 

 

Hayvan otlattım yaylasında yazında

 

Yalınayak gezdim bayırında düzünde

 

Gün geçmezdi diken batmadık

 

O küçücük ayaklarıma

 

 

 

Her gün özlemini duyuyorum

 

Köyümün, ta derinden

 

Parlarken gözlerimin önünde

 

Şehrin yüksek kaldırım asfalt yolları

 

Kat kat apartmanları, köşkleri villaları

 

 

 

 

Aklıma düşüyor köyümün

 

O birbirine benzeyen kardeş evler

 

Yazın tozlu, kışın çamurlu yolları

 

Hele yaz yağmurundan sonra

 

Burcu burcu kokan toprakları

 

Veremiyor o kokuyu bana

 

Şehrin ne bahçeleri  ne parkları

 

 

Yazın yemyeşil  cennetin bir parçası ovası

 

Buz gibi suyu şırıl şırıl akan deresi

 

Hele baharda mis gibi çiçek kokan havası

 

Dahası var arkadaş, dahası

 

 

 

Ya o gözleri ışıl ışıl parlayan

 

Anlayana bizim de elimizden tutun

 

Bizi  de okutun diyen çocukları

 

 

 

İşte arkadaş

 

İster kenarında olayım şehrin, ister göbeğinde

 

Ben bir köy çocuğum

 

Bakmayın şehirde olduğuma

 

Ütülü elbiseme, boyalı iskarpinime

 

Köyümün izleri var hâlâ toprak kokan ellerimde

 

 

 

Muharrem  Açıl

 

 

 

Bu şiir, Miray Baskın tarafından elektronik ortama kaydedilmiştir.